6 November 2010 is een dag die ik niet snel zal vergeten. In Muziekcentrum Schaaf vond een reunie plaats van jongerencentrum Hippo, de politieke groeperingen Axies en Kloppend Hart en de mensen van de Pow Wow en Hippo Rock Beurs concerten. De gehele dag was er een programma voor genodigden waarmee een stadswandeling werd gemaakt, er werd een fotoboek gepresenteerd en als klapper was een avond met 5 bands uit heden en verleden met een link naar bovengenoemde jongerencentrum.
Bij het betreden van de concertzaal van Schaaf stond het kippevel me meteen al op de armen. Aan een stellage boven de zaal hing een grote collectie posters van Hippo en de Rockbeurs en ook diverse oude politieke posters. Niet te bevatten dat er nog zoveel bewaard is gebleven. Peter Bruinsma, destijds betrokken bij de Rock Beurs concerten, wist meteen een oude mythe aan zijn
einde te helpen. Het verhaal gaat namelijk dat er ooit een concert van Toots and the Maytals was geweest in de beurs. Dat concert is er dus nooit geweest!!!
Rob Wiedijk, de vroegere zanger van de Bob Color band was de gastheer van de avond en trad tussen de bands op met een verzameling sixties en seventies hits. De avond werd echter geopend door de band die ook wel eens "De Liwadder Rolling Stones" worden genoemd... The Hang Outs. Einte en z'n mannen knalden meteen los met een oude rocker van de Bintangs en de sfeer zat er meteen goed in. Een fijne set waarin ouwe klassiekers van Chuck Berry en uiteraard The
Stones afgewisseld werden met mooie eigen nummers. Een mooi begin van de avond. Terwijl Riddim X hun backline aan het opbouwen was ging ik maar eens in de rookruimte kijken alwaar het ook erg gezellig was. Hippo stond vroeger al bekend als de plaats waar je de betere rookwaar kon bemachtigen en de zoete lucht van zwarte afghaan en vette purple hing al snel in de lucht van de rookkamer. Ook was een presentatie te zien van de geschiedenis van o.a. de
Fietspower acties en de geschiedenis van de groep Axies. Heel erg mooi in elkaar gezet door Piet vd Wal die daarmee een mooi tijdsbeeld gaf door middel van oude krantenknipsels, prachtige foto's en affiches van weleer.Riddim X stond inmiddels met 8 man sterk op het podium en het publiek begon al aardig los te komen op de tijdloze riddims en zelfs friestalige reggae !!!
Nadat Bob Color de zaal nog meer had opgezweept was het tijd voor de Martino's. De Martinos is een melig duo opgericht door Sido Martens en ik moet eerlijkheidshalve bekennen dat ik er niet echt een liefhebber van ben om Wild Thing van The Troggs opeens met een heel andere tekst te horen. Maar afgaande op de reacties van het publiek dachten een heleboel aanwezigen daar
toch heel anders over dan uw verslaggever.
En toen was het tijd voor wat voor mij de hoofdact van de avond was.... PUGH'S PLACE.
Nanne Kalma, Hans Kerkhoven, Jan Ottevanger, George Snijder, Jan vd Heide en Michiel Mens. Ongelovelijk wat klonk deze band nog steeds goed !!!! De veel te korte set werd geopend met Appointment, het nummer waarmee ze destijds op de lp "live in Paradiso , Exit and Pow-Wow" ook openden. Vooral de mooie gitaarpartijen van Nanne en Hans maakten van dit nummer een feest der herkenning bij velen van de aanwezigen. Het volgende nummer was "After Death" eveneens van de eerder genoemde live lp. Nanne had inmiddels de gitaar omgeruild voor de korg met mooie vibrafoon geluiden en de dwarsfluit van zanger Jan maakte het nummer helemaal kompleet. Het derde nummer van de set was een komplete verassing. "The Horoscope" de B-kant van de eerste single. Man o man wat klonk dat prachtig live. Maar zoals ik al
eerder opmerkte het was een veel te horte set. Na "The Horoscope" kondigde Nanne het laatste nummer al aan met de woorden "Dot is een cover die we al jaren hebben gespeeld...". Ik riep tegen beter weten in nog "Drive My Car" maar de Pugh's Place fans wisten al dat het Deep Purple tijd was. "Child in Time" het titelnummer van de 2e lp van Pughs Place destijds en ik kan je vertellen dat Jan nog steeds de hoge noten er uit smijt alsof het niks voorstelt. Terwijl het kippenvel nog op de armen stond verdwenen de mannen van Pughs Place van het podium. Jan zou me later nog vertellen dat ze eigenlijk "Nothing Is Real" ook nog hadden kunnen spelen maar dat er te weinig tijd was. Inmiddels was het podium voor de mannen van CCC Inc. Deze groep die bij velen vooral bekend is als de kweekschool van het later legendarische Doe Maar, is nog steeds erg populair bij de "oudere jongeren" van Pow Wow en Hippo. Naast een breed schala aan oude folk en blues speelden ze echter ook 2 leuke nummers van Doe Maar die er in gingen als koek. Nadat CCC Inc een toegift had gegeven was het echter afgelopen. Een zeer geslaagde avond waarvoor ik alle medewerkers en anders aanwezigen wil bedanken. Een avond om lang aan terug te denken.
PS: Er was ook een erg leuk nummer van de Hipporama. Misschien scan ik m binnenkort wel effe in voor al die mensen die m gemist hebben....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten