In het midden van de jaren 80 was Kobus Gaat Naar Appelscha 1 van de toonaangevende bands in de Friese popscene. Toen ik onlangs bij een speurtocht op het internet in contact kwam met zijn zus kreeg ik via email contact met gitarist/basgitarist Kees Dijker. Ik stuurde hem via de mail een aantal vragen en dat resulteerde in het volgende interview.FP: In 1984 wordt Piles Of Debris opgericht. In deze groep zit ook een zangeres. Wie was deze zangeres ?
Kees Dijker: Ze heette Baukje, haar achternaam ben ik kwijt.
FP: Speelde je voor Piles Of Debris ook al in andere bands ?
KD: Nee, Piles Of Debris was mijn eerste band.
FP: In Maart 84 treden jullie nog als Piles Of Debris op, in het Twadde Thûs in Joure. Het eerstvolgende concert wat ik kon vinden stamt uit November 1984 als jullie in Cafe Vera in de Grote Hoogstraat spelen onder de naam Kobus Gaat Naar Appelscha. Wanneer heeft de naamswisseling plaatsgevonden ?
KD: Ergens daartussen in lijkt mij dan, weet het zelf niet meer precies. Wel oefenden wij wel eens in Appelscha, in een zomerhuisje dat mijn ouders daar destijds hadden. Was een hoop kabaal en bier maar wel heel gezellig. Heeft wel meegespeeld bij het kiezen van een naam, zeker als je bedenkt dat onze leading man Jan Seunnenga eigenlijk Jan-Kobus heet.
FP: Zijn er door KGNA voordat er platen verschenen ook demotapes gemaakt ? Zo ja kan je daar wat meer over vertellen ?
KD: Zijn wel gemaakt, in de boerderij waar The Visitor huisde en wij oefenden. Gewoon live opnames van oefensessies. Hebben ook bij Walter Tremp nog demo opnames gemaakt.
FP: In juli 1985 wint de groep de Friese talentenjacht De Kleine Prijs van Sneek, waarna met producer Allard Jolles al snel het debuut Leave This World... wordt opgenomen. Waren jullie wel tevreden over jullie 1e LP ?
KD: Ja en nee. Het klonk wel heel vlak en had geen diepgang qua sound bedoel ik. Ook bleek het nota bene mono te zijn opgenomen... Foutje bedankt..Zoals een gitaar kon klinken op een LP, zo hebben wij het pas in een veel later stadium een beetje kunnen bereiken en dan nog was in ieder geval ik, nooit tevreden over de gitaar sound. Wel over de composities.Ik had wel een hard rock/blues achtergrond, voor mij was de gitaar het allerbelangrijkst, als die niet “smeuïg” aanwezig was dan vond ik dat een teleurstelling.
FP: Waar had KGNA zijn oefenruimte ?
KD: Bij de boerderij van The Visitor, in Sneek meen ik, later bij Gigs in Leeuwarden, nog later in de Popbunker in Leeuwarden. (Af en toe dus een uitstapje naar Appelscha)
FP: Het jaar daarop verschijnt o.a; de single "Non Non Rien N'a Changé". Hoe kwamen jullie op het idee om Les Poppys te coveren ?
KD: Dat Weet ik niet meer precies, was meen ik een idee van Jan. Kan me zelf het nummer wel goed herinneren, als jong kind vond ik het fantastisch.We hebben ook nog Mississippi van Pussycat geprobeerd, konden het wel naspelen maar het werd afgekeurd door Menno en Jan. Vond ik best wel jammer want het nummer vergde toch best wel wat beheersing van de gitaar.Ik was toen wel al redelijk onderlegd, country licks enzovoort kon ik toen al wel spelen. Ik was bepaald niet zo’n prutser als misschien menigeen dacht die in meer “sophisticated” bands speelde.
FP: Was dit ook niet de tijd dat jullie zo'n cornflakes kanon hadden ? En volgens mij vloog er wel meer de zaal dan alleen Cornflakes ? Staat me iets bij van Wobbe en een emmer vol met watergevulde condooms vanaf een brug op een boot.... En iets met slachtvlees en zalm moten... ??
KD: We hadden inderdaad een spreeuwenkanon welke diende om af en toe eens flink te knallen. Toen knallen niet meer genoeg waren besloten we er spullen mee weg te schieten. Cornflakes, vis en weet ik wat nog meer.. Over condooms is mij niets bekend, misschien werd er gedreigd tijdens de cocksucker tour vanaf een brug om water naar beneden te gooien, daar staat me wel iets van bij. Met vis hadden we ook iets, Menno heeft eens opgetreden met een riem volgehangen met gerookte makrelen, een idee van mij trouwens. Zaal stonk nog dagen lang naar vis.
FP: De "Frantic Romantic" 7" werd ook op bijzondere manier gepresenteert in de stationshal van Leeuwarden. Kan je daar wat meer over vertellen ?
KD: We hebben geplaybackt op sinaasappelkisten terwijl het nummer zelf werd afgespeeld. Inderdaad in de stationshal waar het een komen en gaan was van passagiers uiteraard. Was een leuk idee achteraf bezien.
FP: Datzelfde jaar verschijnt er nog een bijzonder nummer op plaat, een cover van the Rolling Stones...Waatom "Cocksucker Blues" ipv een bekender Stones nummer ?
KD: Cocksucker blues was en is een controversieel nummer. Dit paste wel bij ons, we hadden toch een bepaalde naam en reputatie. Bovendien vonden Jan en Menno het een steengoed nummer. Jan Seunnenga is nu eenmaal ook een enorme Stones-fan.
FP: Waarom veranderde Menno in 88 zijn naam in Hatzmann ?
KD: Nu moet ik spreken voor Menno, waarschijnlijk vond hij deze naam beter bij zijn artiestenstatus passen en bekte die naam gewoon ook beter.
FP: Persoonlijk vond ik KGNA voornamelijk een goeie live band. Hebben jullie nooit eens een live album uit willen brengen ?
KD: Nooit aan gedacht. Live waren we vooral met show bezig. Ik niet zozeer maar de rest wel, het is dan moeilijk om foutloos te spelen en dit lukte dan ook nooit. Een live LP vol met fouten is natuurlijk niet zo geweldig. Live viel dit stukken minder op maar als je er niet bij bent en alleen maar naar opnames luistert valt dit aspect weg.
FP: Na het afscheidsconcert heb je samen met Menno Bakker en Gilbert Terpstra in Trio Hell gespeeld. Was dit nou de band waarin jullie de dingen konden doen die je niet bij KGNA kwijt kon ?
KD: Ik persoonlijk kon wel meer solo’s spelen die ikzelf mooi vond, ik heb zoals gezegd wel een blues/country achtergrond. Mijn vader draaide Altijd country toen ik een kind was. Ja dus is het antwoord maar niet in een geweldige mate.
FP: Staat Trio Hell nog in het Guiness Book Of Records als onderwaterspelende band ?
KD: Ik zou het niet weten, ik vond dit een beetje een flauwe stunt, volgens mij was ik toentertijd ook nog niet bij de band..
FP: Wat zijn de meest bijzondere herinneringen die je hebt aan KGNA ?
KD: Lol maken, opnames maken in de studio, werken met bekende mensen. Veel reizen en veel plaatsen bezocht, Hamburg Gent, in Paradiso gespeeld, meer dan 1 keer..Dat soort dingen.
FP: Wat doe je vantegenwoordig ?
Kees Dijker: Ze heette Baukje, haar achternaam ben ik kwijt.
FP: Speelde je voor Piles Of Debris ook al in andere bands ?
KD: Nee, Piles Of Debris was mijn eerste band.
FP: In Maart 84 treden jullie nog als Piles Of Debris op, in het Twadde Thûs in Joure. Het eerstvolgende concert wat ik kon vinden stamt uit November 1984 als jullie in Cafe Vera in de Grote Hoogstraat spelen onder de naam Kobus Gaat Naar Appelscha. Wanneer heeft de naamswisseling plaatsgevonden ?
KD: Ergens daartussen in lijkt mij dan, weet het zelf niet meer precies. Wel oefenden wij wel eens in Appelscha, in een zomerhuisje dat mijn ouders daar destijds hadden. Was een hoop kabaal en bier maar wel heel gezellig. Heeft wel meegespeeld bij het kiezen van een naam, zeker als je bedenkt dat onze leading man Jan Seunnenga eigenlijk Jan-Kobus heet.
FP: Zijn er door KGNA voordat er platen verschenen ook demotapes gemaakt ? Zo ja kan je daar wat meer over vertellen ?
KD: Zijn wel gemaakt, in de boerderij waar The Visitor huisde en wij oefenden. Gewoon live opnames van oefensessies. Hebben ook bij Walter Tremp nog demo opnames gemaakt.
FP: In juli 1985 wint de groep de Friese talentenjacht De Kleine Prijs van Sneek, waarna met producer Allard Jolles al snel het debuut Leave This World... wordt opgenomen. Waren jullie wel tevreden over jullie 1e LP ?
KD: Ja en nee. Het klonk wel heel vlak en had geen diepgang qua sound bedoel ik. Ook bleek het nota bene mono te zijn opgenomen... Foutje bedankt..Zoals een gitaar kon klinken op een LP, zo hebben wij het pas in een veel later stadium een beetje kunnen bereiken en dan nog was in ieder geval ik, nooit tevreden over de gitaar sound. Wel over de composities.Ik had wel een hard rock/blues achtergrond, voor mij was de gitaar het allerbelangrijkst, als die niet “smeuïg” aanwezig was dan vond ik dat een teleurstelling.
FP: Waar had KGNA zijn oefenruimte ?
KD: Bij de boerderij van The Visitor, in Sneek meen ik, later bij Gigs in Leeuwarden, nog later in de Popbunker in Leeuwarden. (Af en toe dus een uitstapje naar Appelscha)
FP: Het jaar daarop verschijnt o.a; de single "Non Non Rien N'a Changé". Hoe kwamen jullie op het idee om Les Poppys te coveren ?
KD: Dat Weet ik niet meer precies, was meen ik een idee van Jan. Kan me zelf het nummer wel goed herinneren, als jong kind vond ik het fantastisch.We hebben ook nog Mississippi van Pussycat geprobeerd, konden het wel naspelen maar het werd afgekeurd door Menno en Jan. Vond ik best wel jammer want het nummer vergde toch best wel wat beheersing van de gitaar.Ik was toen wel al redelijk onderlegd, country licks enzovoort kon ik toen al wel spelen. Ik was bepaald niet zo’n prutser als misschien menigeen dacht die in meer “sophisticated” bands speelde.
FP: Was dit ook niet de tijd dat jullie zo'n cornflakes kanon hadden ? En volgens mij vloog er wel meer de zaal dan alleen Cornflakes ? Staat me iets bij van Wobbe en een emmer vol met watergevulde condooms vanaf een brug op een boot.... En iets met slachtvlees en zalm moten... ??
KD: We hadden inderdaad een spreeuwenkanon welke diende om af en toe eens flink te knallen. Toen knallen niet meer genoeg waren besloten we er spullen mee weg te schieten. Cornflakes, vis en weet ik wat nog meer.. Over condooms is mij niets bekend, misschien werd er gedreigd tijdens de cocksucker tour vanaf een brug om water naar beneden te gooien, daar staat me wel iets van bij. Met vis hadden we ook iets, Menno heeft eens opgetreden met een riem volgehangen met gerookte makrelen, een idee van mij trouwens. Zaal stonk nog dagen lang naar vis.
FP: De "Frantic Romantic" 7" werd ook op bijzondere manier gepresenteert in de stationshal van Leeuwarden. Kan je daar wat meer over vertellen ?
KD: We hebben geplaybackt op sinaasappelkisten terwijl het nummer zelf werd afgespeeld. Inderdaad in de stationshal waar het een komen en gaan was van passagiers uiteraard. Was een leuk idee achteraf bezien.
FP: Datzelfde jaar verschijnt er nog een bijzonder nummer op plaat, een cover van the Rolling Stones...Waatom "Cocksucker Blues" ipv een bekender Stones nummer ?
KD: Cocksucker blues was en is een controversieel nummer. Dit paste wel bij ons, we hadden toch een bepaalde naam en reputatie. Bovendien vonden Jan en Menno het een steengoed nummer. Jan Seunnenga is nu eenmaal ook een enorme Stones-fan.
FP: Waarom veranderde Menno in 88 zijn naam in Hatzmann ?
KD: Nu moet ik spreken voor Menno, waarschijnlijk vond hij deze naam beter bij zijn artiestenstatus passen en bekte die naam gewoon ook beter.
FP: Persoonlijk vond ik KGNA voornamelijk een goeie live band. Hebben jullie nooit eens een live album uit willen brengen ?
KD: Nooit aan gedacht. Live waren we vooral met show bezig. Ik niet zozeer maar de rest wel, het is dan moeilijk om foutloos te spelen en dit lukte dan ook nooit. Een live LP vol met fouten is natuurlijk niet zo geweldig. Live viel dit stukken minder op maar als je er niet bij bent en alleen maar naar opnames luistert valt dit aspect weg.
FP: Na het afscheidsconcert heb je samen met Menno Bakker en Gilbert Terpstra in Trio Hell gespeeld. Was dit nou de band waarin jullie de dingen konden doen die je niet bij KGNA kwijt kon ?
KD: Ik persoonlijk kon wel meer solo’s spelen die ikzelf mooi vond, ik heb zoals gezegd wel een blues/country achtergrond. Mijn vader draaide Altijd country toen ik een kind was. Ja dus is het antwoord maar niet in een geweldige mate.
FP: Staat Trio Hell nog in het Guiness Book Of Records als onderwaterspelende band ?
KD: Ik zou het niet weten, ik vond dit een beetje een flauwe stunt, volgens mij was ik toentertijd ook nog niet bij de band..
FP: Wat zijn de meest bijzondere herinneringen die je hebt aan KGNA ?
KD: Lol maken, opnames maken in de studio, werken met bekende mensen. Veel reizen en veel plaatsen bezocht, Hamburg Gent, in Paradiso gespeeld, meer dan 1 keer..Dat soort dingen.
FP: Wat doe je vantegenwoordig ?
KD: Ik werk bij een grote oliehandel in Maastricht als planner. Ik speel nog wel eens en ben van plan om ook in de herfst mijn klassieke gitaar weer uit de kast te halen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten